پاسخ به شبهات
متن شبهه:
نقض هر گونه شفاعت در قرآن:
و از روزی بترسید که شفاعتی از کسی قبول نشود و در ان روز شما هیچ یاوری نخواهید داشت. (بقره ۲۵۴ و ۱۲۳)
پاسخ به شبهه:
اوّلاً شفاعت در آیات قرآن و روایات اسلامی منحصر به خداوند دانسته نشده و خداوند تبارک و تعالی این امتیاز را به برخی از اُولیاء و مقرّبان خویش عطا کرده است مانند:
الف) در قرآن کریم در سوره مبارکه انبیاء در مورد فرشتگان الهی فرموده: (لا يَشْفَعُونَ إِلاَّ لِمَنِ ارْتَضى) یعنی شفاعت نمی کنند مگر کسی که خدا راضی باشد.
ب) درسوره مبارکه بقره می فرماید: (مَنْ ذَا الَّذي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ) یعنی کیست آن کسی که بدون اجازه خداوند شفاعت کند.
ج) خود خداوند در قرآن می فرمایند که وقتی به درگاه الهی روی می آورید با وسیله بیایید. (یا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسيلَة) یعنی ای کسانی که ایمان آورده اید وسیله ای برای تقرّب به او بجوئید (که در روایات نماز، توبه ، استغفار … و وجود نازنین اهل بیت (علیهم السلام) که مصداق أتم و أکمل این وسیله در درگاه الهی اند به عنوان شافعان درگاه الهی معرّفی شده اند، مانند: (لا شفیع انجح من التوبة ، لا شافع انجح من الاعتذار)، یعنی هیچ شفاعتی سودمندتر از توبه یا عذر خواهی از درگاه الهی نیست.
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: (إِنِّي لَأَشْفَعُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأُشَفَّعُ وَ يَشْفَعُ عَلِيٌّ فَيُشَفَّعُ وَ يَشْفَعُ أَهْلُ بَيْتِي فَيُشَفَّعُونَ.) بحارالانوار ج ۸ ص ۴۳
یعنی من و علی روز قیامت شفاعت می کنیم و شفاعتمان پذیرفته می شود.
جمع این آیات با آیاتی که نافی شفاعت هستند مانند (… يَوْمٌ لا بَيْعٌ فيهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَة …) به این است که شفاعت بدون اذن الهی در قیامت وجود ندارد و اصلاً کسی قادر بر این کار نیست ولی شفاعت با اذن الهی در آیات قرآن اصلی پذیرفته شده است.
بله اگر در شفاعت کسی قائل به این باشد که شافعان مستقل از اذن و اراده الهی اند این عین شرک و نتیجه ای جز نجاست ندارد ولی اعتقاد شیعه بر این است که نه تنها شفاعت بلکه تمام امور در عالم با اذن و اراده الهی صورت می گیرد و این اعتقاد نه تنها لطمه ای به ایمان کسی نمیزند بلکه عین توحید و مطابق با آیات و روایات می باشد.
در مورد این که یک آیه در مورد مصلح آخر الزمان در قرآن نیامده:
اوّلاً: در قرآن برخی آیات وجود دارد که در روایات اسلامی آن را تفسیر به مصلح آخر الزمان (ع) کرده اند مانند:
➖ بقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنين (هود ۸۶) که وقتی از امام صادق (ع) در مورد کیفیت سلام کردن به حضرت ولیعصر (ع) سوال شد حضرت فرمودند (… یقولون السلام عليك يا بقية الله) و بعد این آیه را تلاوت فرمودند (ثم قرأ: بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ) پس معلوم می شود مراد از این آیه وجود نازنین حضرت ولیعصر (ع) می باشد.
➖ آیه دیگری که در قرآن آمده این آیه است: (وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثين) (قصص ۵) یعنی: ما میخواهيم بر مستضعفان زمين منّت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان روى زمين قرار دهيم. که در تفسیر صافی ج ۴ ص ۸۱ امام صادق (ع) یکی از مصادیق این آیه را وجود نازنین امام زمان (ع) معرفی کردند.
ثانیاً: قرار نیست که اگر چیزی در قرآن نیامده باشد انسان آن را انکار کرده و مردود بشمارد مانند این که در هیچ کجای قرآن کیفیّت نمازهای یومیه نیامده آیا این دلیل می شود که انسان این مسأله را انکارکند؟ به همین خاطر است که در روایات اسلامی قرآن و اهل بیت (ع) را دو چیز ارزشمند شمرده که از یکدیگر جدا نمی شوند و اهل بیت (ع) را مفسران قرآن معرفی کرده اند چون در غیر این صورت فهم ما از آیات قرآن فهمی ناقص و سطحی می باشد.
معاونت پژوهش حوزه علمیه زینب کبری(س) ارومیه
آخرین نظرات