شماره سیزدهم دوفصلنامه علمی- پژوهشی «مطالعات جنسیت و خانواده» منتشر شد.

این شماره از دوفصلنامه به موضوعاتی از قبیل:
معنای فقهی تمتع در روایات باب نکاح

مطالعة علم‌سنجی حوزة جنسیت، زنان و خانواده با استفاده از ترسیم نقشة هم‌رخدادی واژگان

تحلیل‌ گفتمان، چارچوبی برای شناسایی ویژگی‌های خط ‌مشی‌گذاری عدالت جنسیتی در ایران

قاعدة نفی غرر در نکاح در سخنان فقها و حقوق ایران

سبکهای دلبستگی و صمیمیت زناشویی: نقش میانجی خودمهارگری اسلامی

تحلیل نقش خانواده در پیمان برادری بر اساس نظریة همبستگی اجتماعی دورکیم

بخش دیگری از این دوفصلنامه علمی پژوهشی مربوط به چکیده مقالات به زبان عربی و انگلیسی است.

نوع اثر: دوفصل‌نامه علمی ـ پژوهشی

سال هفتم شماره دوم پاییز و زمستان 1398
تعداد صفحات: 185

 لینک دریافت الکترونیکی مقالات:
http://www.jgfs.ir/issue_14499_15568.html

 معاونت پژوهش حوزه علمیه زینب کبری(س) ارومیه

 این انقلاب، با این عظمت و ابعاد و آثار علمی، از لحاظ ارائه مبانی فکری خودش، یکی از ضعیف ترین و کم کارترین انقلاب ها و بلکه تحولات دنیاست؛ مثلا وقتی بازار مشترک به وجود می آید، ده ها کتاب و جزوه و تحقیق و فیلم، در باب مبانی فکری این کار، در سطوح مختلف منتشر می شود و برای اقتصاددان ها و سیاستمدارها و عامه مردم و جهان مصرف کننده و تولیدکننده ارسال می شود. مگر بازار مشترک چیست؟ آیا غیر از این است که چند کشور دور هم نشسته اند و مثل چند تاجر با هم تجارت می کنند و مبادلات بازرگانی دارند؟ بازار مشترک مثال کوچکی از دنیاست؛ ولی اگر شما انقلاب های بزرگ دنیا را هم در نظر بگیرید، باز هم مشخص می شود که ما کم کار کرده ایم. وقتی انقلاب اکتبر تحقق پیدا می کند، در طول ده پانزده سال، آنقدر کتاب و فیلم و قصه و جزوه در سطوح مختلف راجع به مبانی فکری این انقلاب نوشته می شود، که در کشورهایی که بادِ این انقلاب به آنها رسیده، دیگر مردم احتیاجی ندارند از کتاب های آنها استفاده کنند!
آن قدر فضای ذهنی پر شده است که روشن فکرهای خود کشورها می نشینند راجع به مبانی ارزشی و فکری آنها کتاب می نویسند. در سه چهار دهه گذشته، چقدر ایرانی ها درباره انقلاب شوروی، به زبان فارسی کتاب نوشتند…
ما (در ارائه مبانی فکری انقلاب اسلامی) چه کردیم؟ کاری که ما در این زمینه کردیم واقعا خیلی کم است… این یکی از کارهای حوزه است… قم بایستی محصول وافری در این زمینه می داد…
مقام معظم رهبری (دامت برکاته)
در دیدار با مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم 07/09/1368
خشت اول، شماره 8، صفحه 7 و 8.

معاونت پژوهش حوزه علمیه زینب کبری(س) ارومیه

انسان و علوم انسانی در صحیفۀ سجادیّه

نویسنده: مرتضی رضوی

در ۶ جلد

http://www.ghbook.ir/Book/15915

تلگرام
https://telegram.me/ghbook
اینستگرام
https://www.instagram.com/ghaemiyeh/
ایتا
https://eitaa.com/ghboo

معاونت پژوهش حوزه علمیه زینب کبری(س) ارومیه

برداشت شده از کتاب المراد من منیة المريد

 متن عربی:

اَلْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ قَالَ: كُنَّا فِي مَجْلِسٍ نَطْلُبُ فِيهِ اَلْعِلْمَ وَ قَدْ نَفِدَتْ نَفَقَتِي فِي بَعْضِ اَلْأَسْفَارِ فَقَالَ لِي بَعْضُ أَصْحَابِنَا مَنْ تُؤَمِّلُ لِمَا قَدْ نَزَلَ بِكَ فَقُلْتُ فُلاَناً فَقَالَ إِذاً وَ اَللَّهِ لاَ تُسْعَفُ حَاجَتُكَ وَ لاَ يَبْلُغُكَ أَمَلُكَ وَ لاَ تُنْجَحُ طَلِبَتُكَ قُلْتُ وَ مَا عَلَّمَكَ رَحِمَكَ اَللَّهُ قَالَ إِنَّ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ حَدَّثَنِي أَنَّهُ قَرَأَ فِي بَعْضِ اَلْكُتُبِ أَنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي وَ مَجْدِي وَ اِرْتِفَاعِي عَلَى عَرْشِي لَأَقْطَعَنَّ أَمَلَ كُلِّ مُؤَمِّلٍ [مِنَ اَلنَّاسِ] غَيْرِي بِالْيَأْسِ وَ لَأَكْسُوَنَّهُ ثَوْبَ اَلْمَذَلَّةِ عِنْدَ اَلنَّاسِ وَ لَأُنَحِّيَنَّهُ مِنْ قُرْبِي وَ لَأُبَعِّدَنَّهُ مِنْ فَضْلِي أَ يُؤَمِّلُ غَيْرِي فِي اَلشَّدَائِدِ وَ اَلشَّدَائِدُ بِيَدِي وَ يَرْجُو غَيْرِي وَ يَقْرَعُ بِالْفِكْرِ بَابَ غَيْرِي وَ بِيَدِي مَفَاتِيحُ اَلْأَبْوَابِ وَ هِيَ مُغْلَقَةٌ وَ بَابِي مَفْتُوحٌ لِمَنْ دَعَانِي فَمَنْ ذَا اَلَّذِي أَمَّلَنِي لِنَوَائِبِهِ فَقَطَعْتُهُ دُونَهَا وَ مَنْ ذَا اَلَّذِي رَجَانِي لِعَظِيمَةٍ فَقَطَعْتُ رَجَاءَهُ مِنِّي جَعَلْتُ آمَالَ عِبَادِي عِنْدِي مَحْفُوظَةً فَلَمْ يَرْضَوْا بِحِفْظِي وَ مَلَأْتُ سَمَاوَاتِي مِمَّنْ لاَ يَمَلُّ مِنْ تَسْبِيحِي وَ أَمَرْتُهُمْ أَنْ لاَ يُغْلِقُوا اَلْأَبْوَابَ بَيْنِي وَ بَيْنَ عِبَادِي فَلَمْ يَثِقُوا بِقَوْلِي أَ لَمْ يَعْلَمْ [أَنَّ] مَنْ طَرَقَتْهُ نَائِبَةٌ مِنْ نَوَائِبِي أَنَّهُ لاَ يَمْلِكُ كَشْفَهَا أَحَدٌ غَيْرِي إِلاَّ مِنْ بَعْدِ إِذْنِي فَمَا لِي أَرَاهُ لاَهِياً عَنِّي أَعْطَيْتُهُ بِجُودِي مَا لَمْ يَسْأَلْنِي ثُمَّ اِنْتَزَعْتُهُ عَنْهُ فَلَمْ يَسْأَلْنِي رَدَّهُ وَ سَأَلَ غَيْرِي أَ فَيَرَانِي أَبْدَأُ بِالْعَطَاءِ قَبْلَ اَلْمَسْأَلَةِ ثُمَّ أُسْأَلُ فَلاَ أُجِيبُ سَائِلِي أَ بَخِيلٌ أَنَا فَيُبَخِّلُنِي عَبْدِي أَ وَ لَيْسَ اَلْجُودُ وَ اَلْكَرَمُ لِي أَ وَ لَيْسَ اَلْعَفْوُ وَ اَلرَّحْمَةُ بِيَدِي أَ وَ لَيْسَ أَنَا مَحَلَّ اَلْآمَالِ فَمَنْ يَقْطَعُهَا دُونِي أَ فَلاَ يَخْشَى اَلْمُؤَمِّلُونَ أَنْ يُؤَمِّلُوا غَيْرِي فَلَوْ أَنَّ أَهْلَ سَمَاوَاتِي وَ أَهْلَ أَرْضِي أَمَّلُوا جَمِيعاً ثُمَّ أَعْطَيْتُ كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ مِثْلَ مَا أَمَّلَ اَلْجَمِيعُ مَا اِنْتَقَصَ مِنْ مُلْكِي مِثْلَ عُضْوِ ذَرَّةٍ وَ كَيْفَ يَنْقُصُ مُلْكٌ أَنَا قَيِّمُهُ فَيَا بُؤْساً لِلْقَانِطِينَ مِنْ رَحْمَتِي وَ يَا بُؤْساً لِمَنْ عَصَانِي وَ لَمْ يُرَاقِبْنِي .

? ترجمه:

حسين بن علوان،گويد:ما در مجلسى بوديم كه #دانش مى‌آموختيم و هزينه و مخارج سفرم تمام شده بود و يكى از يارانم به من گفت:براى اين گرفتارى كه به تو رسيده به چه كسى اميدوارى‌؟گفتم:فلانى، گفت: به خدا سوگند كه حاجت‌روا نخواهى شد و به آرزويت نخواهى رسيد، گفتم خدايت رحمت كند،از كجا دانستى‌؟گفت:به راستى امام صادق عليه السّلام به من فرمود:كه در يكى از كتابها خوانده است كه خداى تبارك و تعالى مى‌فرمود:به عزت و جلال و مجد و رفعتم و بر عرشم سوگند كه هركس به غير من اميد بندد اميدش را قطع مى‌كنم و نزد مردم بر او جامه خوارى مى‌پوشانم و بيقين او را از نزديك خود دور مى‌كنم و از فضل خود كنار زنم،آيا در سختى‌ها اميد به جز من دارد؟با اينكه همۀ سختى‌ها به دست من است‌؟به ديگرى توجه دارد و با انديشه در ديگران را مى‌كوبد با اينكه كليدهاى هر در به دست من است و همۀ درها بسته است و در خانۀ من باز است براى هركس دعا كند،كيست كه در گرفتارى‌هاى خود به من آرزومند است و من راه آنها را بر او بريده‌ام‌؟ كيست براى امر بزرگى به من اميدوار شده و من اميد او را بريده‌ام‌؟ من آرزوهاى بندگانم را نزد خود نگه داشته‌ام‌؟و آنان به نگهدارى من رضايت ندادند و آسمانهاى خود را پركردم از كسانى كه از تسبيح من خسته و گرفته نشوند و به آنها فرمان دادم كه درهاى ميان من و ميان بنده‌ها را نبندند و به گفتۀ من اعتماد نكردند،آيا نمى‌دانيد هركس گرفتار يكى از پيش‌آمدهاى بد من شد،احدى جز به اجازه من نتواند آن‌را برطرف كند؟او را چه شده كه از من روگردان است‌؟به وجود خودم چيز هائى به او دادم.

الکافي ج ۲، ص ۶۶

 معاونت پژوهش حوزه علمیه زینب کبری(س) ارومیه

ولایت امیرمؤمنان(ع) آغاز نفاق و دشمنی تفکر عثمانی

با آنکه رسول خدا(ص) خطاب به مسلمانان فرموده بودند: «هرکس به علی(ع) ناسزا گوید، به من ناسزا گفته است،» اما تفکر عثمانی به رهبری بنی امیه به دشمنی با امیرمؤمنان علی(ع) شروع کردند.
بنابر گفته عبدالله بن بَديل بن وَرقاء خُزاعي، قریش به دلیل کینه هایی که از علی(ع) دارد، هرگز تسلیم او نمیشوند.
به تعبیر ابوالاسود:
«قریش، نسبت به آن جوانمرد(علی) حسادت بردند، چون به كوششِ وى نرسيدند، پس همگى اعدا و دشمنان او هستند.»

منقری، وقعة صفین، ص102.
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج1، ص319.

معاونت پژوهش حوزه علمیه زینب کبری(س) ارومیه