فوایدصلوات

صلوات: تنها دعايي هست كه حتما مستجاب مي شود.
صلوات : بهترين هديه از طرف خداوند براي انسان است.
صلوات : تحفه‌اي از بهشت است
صلوات : روح را جلا مي‌دهد.
صلوات : عطري است كه دهان انسان را خوشبو مي‌كند.
صلوات : نوري در بهشت است.
صلوات : نور پل صراط است.
صلوات : شفيع انسان است.
صلوات : ذكر الهي است.
صلوات : موجب كمال نماز مي‌شود.
صلوات : موجب كمال دعا و استجابت آن مي‌شود.
صلوات : موجب تقرب انسان است.
صلوات : رمز ديدن پيامبر در خواب است.
صلوات : سپري در مقابل آتش جهنم است.
صلوات : انيس انسان در عالم برزخ و قيامت است.
صلوات : جواز عبور انسان به بهشت است.
صلوات : انسان را در سه عالم بيمه مي‌كند.
صلوات : از جانب خداوند رحمت است و از سو فرشتگان پاك كردن گناهان و از طرف مردم دعا است.
صلوات : برترين عمل در روز قيامت است.
صلوات : سنگين‌ترين چيزي است كه در قيامت بر ميزان عرضه مي‌شود.
صلوات : محبوب‌ترين عمل است.
صلوات : آتش جهنم را خاموش مي‌كند.
صلوات : فقر و نفاق را از بين مي‌برد.
صلوات : زينت نماز است.
صلوات : بهترين داروي معنوي است.
صلوات : گناهان را از بين مي‌برد.

 اللَّـهُمَّ صَلِّ علی مُحَمَّدَ وآلِ مُحَمَّد
و عجل فرجهم

برداشت شده از کتاب المراد من منیة المريد

 متن عربی:

اَلْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ قَالَ: كُنَّا فِي مَجْلِسٍ نَطْلُبُ فِيهِ اَلْعِلْمَ وَ قَدْ نَفِدَتْ نَفَقَتِي فِي بَعْضِ اَلْأَسْفَارِ فَقَالَ لِي بَعْضُ أَصْحَابِنَا مَنْ تُؤَمِّلُ لِمَا قَدْ نَزَلَ بِكَ فَقُلْتُ فُلاَناً فَقَالَ إِذاً وَ اَللَّهِ لاَ تُسْعَفُ حَاجَتُكَ وَ لاَ يَبْلُغُكَ أَمَلُكَ وَ لاَ تُنْجَحُ طَلِبَتُكَ قُلْتُ وَ مَا عَلَّمَكَ رَحِمَكَ اَللَّهُ قَالَ إِنَّ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ حَدَّثَنِي أَنَّهُ قَرَأَ فِي بَعْضِ اَلْكُتُبِ أَنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي وَ مَجْدِي وَ اِرْتِفَاعِي عَلَى عَرْشِي لَأَقْطَعَنَّ أَمَلَ كُلِّ مُؤَمِّلٍ [مِنَ اَلنَّاسِ] غَيْرِي بِالْيَأْسِ وَ لَأَكْسُوَنَّهُ ثَوْبَ اَلْمَذَلَّةِ عِنْدَ اَلنَّاسِ وَ لَأُنَحِّيَنَّهُ مِنْ قُرْبِي وَ لَأُبَعِّدَنَّهُ مِنْ فَضْلِي أَ يُؤَمِّلُ غَيْرِي فِي اَلشَّدَائِدِ وَ اَلشَّدَائِدُ بِيَدِي وَ يَرْجُو غَيْرِي وَ يَقْرَعُ بِالْفِكْرِ بَابَ غَيْرِي وَ بِيَدِي مَفَاتِيحُ اَلْأَبْوَابِ وَ هِيَ مُغْلَقَةٌ وَ بَابِي مَفْتُوحٌ لِمَنْ دَعَانِي فَمَنْ ذَا اَلَّذِي أَمَّلَنِي لِنَوَائِبِهِ فَقَطَعْتُهُ دُونَهَا وَ مَنْ ذَا اَلَّذِي رَجَانِي لِعَظِيمَةٍ فَقَطَعْتُ رَجَاءَهُ مِنِّي جَعَلْتُ آمَالَ عِبَادِي عِنْدِي مَحْفُوظَةً فَلَمْ يَرْضَوْا بِحِفْظِي وَ مَلَأْتُ سَمَاوَاتِي مِمَّنْ لاَ يَمَلُّ مِنْ تَسْبِيحِي وَ أَمَرْتُهُمْ أَنْ لاَ يُغْلِقُوا اَلْأَبْوَابَ بَيْنِي وَ بَيْنَ عِبَادِي فَلَمْ يَثِقُوا بِقَوْلِي أَ لَمْ يَعْلَمْ [أَنَّ] مَنْ طَرَقَتْهُ نَائِبَةٌ مِنْ نَوَائِبِي أَنَّهُ لاَ يَمْلِكُ كَشْفَهَا أَحَدٌ غَيْرِي إِلاَّ مِنْ بَعْدِ إِذْنِي فَمَا لِي أَرَاهُ لاَهِياً عَنِّي أَعْطَيْتُهُ بِجُودِي مَا لَمْ يَسْأَلْنِي ثُمَّ اِنْتَزَعْتُهُ عَنْهُ فَلَمْ يَسْأَلْنِي رَدَّهُ وَ سَأَلَ غَيْرِي أَ فَيَرَانِي أَبْدَأُ بِالْعَطَاءِ قَبْلَ اَلْمَسْأَلَةِ ثُمَّ أُسْأَلُ فَلاَ أُجِيبُ سَائِلِي أَ بَخِيلٌ أَنَا فَيُبَخِّلُنِي عَبْدِي أَ وَ لَيْسَ اَلْجُودُ وَ اَلْكَرَمُ لِي أَ وَ لَيْسَ اَلْعَفْوُ وَ اَلرَّحْمَةُ بِيَدِي أَ وَ لَيْسَ أَنَا مَحَلَّ اَلْآمَالِ فَمَنْ يَقْطَعُهَا دُونِي أَ فَلاَ يَخْشَى اَلْمُؤَمِّلُونَ أَنْ يُؤَمِّلُوا غَيْرِي فَلَوْ أَنَّ أَهْلَ سَمَاوَاتِي وَ أَهْلَ أَرْضِي أَمَّلُوا جَمِيعاً ثُمَّ أَعْطَيْتُ كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ مِثْلَ مَا أَمَّلَ اَلْجَمِيعُ مَا اِنْتَقَصَ مِنْ مُلْكِي مِثْلَ عُضْوِ ذَرَّةٍ وَ كَيْفَ يَنْقُصُ مُلْكٌ أَنَا قَيِّمُهُ فَيَا بُؤْساً لِلْقَانِطِينَ مِنْ رَحْمَتِي وَ يَا بُؤْساً لِمَنْ عَصَانِي وَ لَمْ يُرَاقِبْنِي .

? ترجمه:

حسين بن علوان،گويد:ما در مجلسى بوديم كه #دانش مى‌آموختيم و هزينه و مخارج سفرم تمام شده بود و يكى از يارانم به من گفت:براى اين گرفتارى كه به تو رسيده به چه كسى اميدوارى‌؟گفتم:فلانى، گفت: به خدا سوگند كه حاجت‌روا نخواهى شد و به آرزويت نخواهى رسيد، گفتم خدايت رحمت كند،از كجا دانستى‌؟گفت:به راستى امام صادق عليه السّلام به من فرمود:كه در يكى از كتابها خوانده است كه خداى تبارك و تعالى مى‌فرمود:به عزت و جلال و مجد و رفعتم و بر عرشم سوگند كه هركس به غير من اميد بندد اميدش را قطع مى‌كنم و نزد مردم بر او جامه خوارى مى‌پوشانم و بيقين او را از نزديك خود دور مى‌كنم و از فضل خود كنار زنم،آيا در سختى‌ها اميد به جز من دارد؟با اينكه همۀ سختى‌ها به دست من است‌؟به ديگرى توجه دارد و با انديشه در ديگران را مى‌كوبد با اينكه كليدهاى هر در به دست من است و همۀ درها بسته است و در خانۀ من باز است براى هركس دعا كند،كيست كه در گرفتارى‌هاى خود به من آرزومند است و من راه آنها را بر او بريده‌ام‌؟ كيست براى امر بزرگى به من اميدوار شده و من اميد او را بريده‌ام‌؟ من آرزوهاى بندگانم را نزد خود نگه داشته‌ام‌؟و آنان به نگهدارى من رضايت ندادند و آسمانهاى خود را پركردم از كسانى كه از تسبيح من خسته و گرفته نشوند و به آنها فرمان دادم كه درهاى ميان من و ميان بنده‌ها را نبندند و به گفتۀ من اعتماد نكردند،آيا نمى‌دانيد هركس گرفتار يكى از پيش‌آمدهاى بد من شد،احدى جز به اجازه من نتواند آن‌را برطرف كند؟او را چه شده كه از من روگردان است‌؟به وجود خودم چيز هائى به او دادم.

الکافي ج ۲، ص ۶۶

 معاونت پژوهش حوزه علمیه زینب کبری(س) ارومیه

ولایت امیرمؤمنان(ع) آغاز نفاق و دشمنی تفکر عثمانی

با آنکه رسول خدا(ص) خطاب به مسلمانان فرموده بودند: «هرکس به علی(ع) ناسزا گوید، به من ناسزا گفته است،» اما تفکر عثمانی به رهبری بنی امیه به دشمنی با امیرمؤمنان علی(ع) شروع کردند.
بنابر گفته عبدالله بن بَديل بن وَرقاء خُزاعي، قریش به دلیل کینه هایی که از علی(ع) دارد، هرگز تسلیم او نمیشوند.
به تعبیر ابوالاسود:
«قریش، نسبت به آن جوانمرد(علی) حسادت بردند، چون به كوششِ وى نرسيدند، پس همگى اعدا و دشمنان او هستند.»

منقری، وقعة صفین، ص102.
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج1، ص319.

معاونت پژوهش حوزه علمیه زینب کبری(س) ارومیه